සිදුහත් කුමරු යශෝදරාවට කෙතරම් ආදරේ පෑවෙහි ද ඒ හා සමාන ආදරයක් තමාට හිමි වනු දැකීම විවාහයට පිය නගන සියල්ලන්ගේ පවිත්‍ර බලාපොරොත්තුවක්. ඒ සඳහා අත්‍යවශ්‍ය වන්නේ කොන්දේසි විරහිත ආදරයක් විවාහය වැනි දීර්ඝ ගමනකට තමා හා එක්ව යන්නට තෝරාගත් තැනැත්තා ඒ සඳහා නියම සුදුස්සා ද යන්න එක් වරක් නොව සිය වරක් සිතා බැලීම කළ යුත්තක්.
සැබෑ විවාහයේ භූමිකාව කවරාකාර ද ?
ස්ත්‍රියක් සහ පුරුෂයෙක් නීත්‍යානුකූල වශයෙන් ලිංගිකව එක් වී ගොඩ නඟන ජීවිතය විවාහය ලෙස සරලව හැඳින්විය හැකිය. පෝරු මස්තකාරූඪ වී අතපැන් වක් කිරීමෙන් සිදුවන චාරිත්‍ර වාරිත්‍රවලින් සිදුවන්නේ විවාහයෙන් හතරෙන් එකක් පමණයි. විවාහයෙන් හතරෙන් තුනක් පවතින්නේ භෞතික නොවන විද්‍යාමාන නො වන බැඳීම්. මෙහි පවතින සුවිශේෂී කරුණ නම් මේ සියල්ලෙහි රඳා පැවැත්ම තීරණය වන්නේ තමාට හිමිවන සහකරු හෝ සහකාරිය මත වීමයි.
ආධ්‍යාත්මික වශයෙන් ගැළපීමයි වඩා වැදගත්.
විවාහයේ දී වඩා වැදගත් වන්නේ දෙදෙනා අතර පවතින අන්‍යෝන්‍ය අධ්‍යාත්මික ගැලපීම. එකිනෙකාගේ සිතිවිලි කතා කතාබහ හැසිරිම් රටා අවශ්‍යතා බලාපොරොත්තු විශ්වාස මනා ලෙස සුසංයෝගය වීම මත දිගුකාලීන සාර්ථක විවාහයකට ගමන් කළ හැකියි. එකිනෙකාට ප්‍රේම කිරීමට ප්‍රථම මිතුරන් සේ ඇසුරු කිරීමට ඉඩ කඩක් ලැබීම අතිශය වැදගත්. එහිදී තමා ඉදිරිපිට සිටින පුද්ගලයා සතුවන වන පෞරුෂත්ව ගුණාංග සිතුම් පැතුම් කෙරේ තමන් කෙතරම් ඇල්මක් දක්වන්නේ ද නැද්ද යන්න අවබෝධ කරගැන්මට පුළුවන්.
ප්‍රේම කරන කාලය ඇතුළත මිනිසුන් වර්ග දෙකක් හදුනාගත හැකියි. එක් කොට්ඨාශයක් වන්නේ තමන් කැමති පුද්ගලයින්. අනෙක් කොට්ඨාශය තමන් ආදරේ කරන පුද්ගලයින්. තමන් කැමති පුද්ගලයාටම ආදරය කරන ලැබුණොත් එය ඉතාම වටිනවා. ඊට හේතු වන්නේ ආධ්‍යාත්මික වශයෙන් ඔවුන් එකිනෙකා අතර පවතින ගැලපීම ඉහළ වීමයි. භෞතික සාධක කෙරෙහි අවධානය යොමු කිරීමට ප්‍රථම අභෞතික සාධක මනාව හඳුනා ගැනීම වැදගත්.
සම අධ්‍යාපනය ගැටුම් අවම කරයි.
විවාහයට සුදුසු සහකරුවා හෝ සහකාරිය තෝරා ගැනීමේදී බාහිර වශයෙන් බැලූ විට අධ්‍යාපනය දෙදෙනාටම සමව පැවතීම අවශ්‍යයයි. සම අධ්‍යාපනයක් ලබා තිබීම විවාහ ජීවිතය පවත්වා ගැනීමට පහසුවක්.
වයස් පරතරය නොව වයස සමග ඇතිවන පරිණත භාවයයි වැදගත්.
ලාංකීය සංස්කෘතික රටාවට අනුව විවාහයේ දී ස්ත්‍රියට සාපේක්ෂව පිරිමියා වැඩිමහල් විය යුතුයැයි සම්මතයක් පවතී. මීට හේතු වන ජීව විද්‍යාත්මක කරුණ නම් මාතෘත්වයත් සමග පිරිමියාට සාපේක්ෂව කාන්තාව වඩා ඉක්මනින් වියපත්භාවයට පත්වීමයි. මේ සඳහා බලපාන අනෙක් කාරණය නම් දිගු කාලයක් ජීවත් වීමේ සම්භාවිතාවය අතින් ස්ත්‍රිය පුරුෂයාට සාපේක්ෂව ඉදිරියෙන් සිටීමයි.
වැඩිමහල් විවාහයේ දී එකී ගැටලූව උද්ගත වන අවස්ථාවන් හඳුනා ගත හැකියි. ඊට හේතු වන්නේ ස්ත්‍රියට දිගු කලක් තනිකඩව ජීවත් වීමට සිදුවේ යැයි පවතින අනියත බියයි. සමවයස් විවාහයේදී එම ගැටළු උද්ගත නොවන ලබවට ඇතැමුන් විවිධ තර්ක ඉදිරිපත් කිරීම දක්නට ලැබෙන්නක්. නමුත් විවාහයේදී මේ සියල්ල ද්විතීක සාධක. වඩා වැදගත් වන්නේ වයස් පරතරය නොව වයසත් සමඟ ඇතිවන පරිණතභාවයයි.
සමාජ ආර්ථික හා සංස්කෘතික ගැලපීම අවශ්‍යමද?
විවාහයට සහකරුවකු හෝ සහකාරියක තෝරා ගැනීමේදී මුදල් ප්‍රබල සාධකයක් ලෙස ගත යුත්තක් නොවෙයි. මුදල මත විවාහය රඳා පවතින බව ප්‍රකාශ කළ නොහැකි කරුණක්. විවාහයේ පදනම මුදල මත තීරණය වන්නේ නම් පොහොසතුන් සියල්ල සතුටින් ජීවත් විය යුතුයි.
නමුත් අද සමාජයේ දික්කසාද වීම් අතරින් බහුතරයකට හේතුව ආර්ථිකමය හේතු නොව අනොන්‍ය අවබෝධයෙහි පවතින මඳකමයි. මනා ආධ්‍යාත්මික ගැළපීමක් පැවතීම තුළ ආර්ථික හා සමාජීය සාධක ගොඩනංවා ගැනීම අපහසු තත්ත්වයක් නො වේ.
විවාහය එක්තරා ආකාරයක පූජා විධියක්. අධ්‍යාත්මික බැඳීමක්.පොදු පිළිගැනීමක්. මෙය මතුපිටින් ස්පර්ශ කළ හැකි දෙයක් නො වේ. යුග දිවිය වඩා ආදරණීය ලෙන්ගතු බැඳීමක් බවට පත් කර ගැන්මට මෙකී ගුණාංගයන්ගෙන් පරිපූර්ණත්වයට පත් දෙදෙනෙකුගේ සුසංයෝගය අතිශය වැදගත්.
